115km Teckelenburg (5 Sept. 2010).

Afgelopen Zondag toegezegd om samen Met Herman Jager en Gerard Weernink (TC de Paasberg) de “Teckelenburger rundfahrt” te fietsen. Voor mij was dit de eerste keer. Prima als voorbereiding op de Mergelland 2-daagse, minder als het met de Septemberfeesten “veel” en “laat” wordt.

Via Geert had ik een route van 115 km gekregen. Herman, die ook pas met een GPS fietst vroeg mij of ik ook met GPS wou fietsen. Logische vraag want met 2 GPS en heb je toch een kleinere kans om fout te fietsen dan met een enkele.

Na de wekker, die om 06:00uur ging, een paar boterhammen en het poetsen van de ketting was ik om 07:00uur bij Herman. Het was erg fris. Om precies te zijn 9 graden. Maar de vooruitzichten waren goed voor deze dag.

Met één fiets achterin en 2 fietsen op de achterdrager zijn we met de auto van Gerard richting Duitsland gereden. We waren vlot over (Scoda) en vóór half negen waren we in Ibbenbühren. Toen we begonnen te fietsen moesten we eerst uitzoeken hoe we op de route kwamen maar al snel hadden we deze gevonden. We kregen meteen al te horen “het begint al goed met die GPS van jullie”

De route begon rustig met een paar flauwe klimmetjes in het begin. Na een uur fietsen kon je al merken dat het warmer werd zodat de de arm- en been- stukken uit konden. Dit kon niet meer missen; Fantastische omgeving met fantastisch weer.

Na +/- 60km kwamen we een aantal moutainbikers tegen. Dit werden er steeds meer. Toen we voorbij een verzorgingspost kwamen begrepen we dat dit een georganiseerde tourtocht was. Perfect voor mekaar zag ik in een flits. Bij de verzorgingspost was zelfs nog EHBO paraat. Toen we de verzorgingspost voorbij waren werd de weg steeds slechter. Ik zeg tegen Herman “Volgens mij zijn we verkeerd” waarna hij antwoordde “volgens mij was dit de vorige keer ook zo”. Mijn GPS bevestigde mijn vermoeden. We zaten 10 meter van de weg. Het rare was dat ik die andere weg niet kon zien. De weg werd steeds slechter. Vervolgens kregen we weer een opmerking van Gerard hoe ideaal een GPS wel niet was. Volgens Herman zaten we nog steeds goed en zou de weg wel eens weggespoeld kunnen zijn door de regenval van de laatste tijd.

Uiteindelijk kwamen we weer op een harde weg waarna we de bestaande route konden vervolgen.

Na 84km was er pauze met koffie en appelgebak. Na nog een aantal mooie klimmetjes en een aantal snelle afdalingen terug naar het eindpunt.

Op het laatst ging het weer mis. Omdat begin- en eindpunt elkaar kruisten kwamen we weer op het beginpunt terecht. Dit hadden we in eerste instantie niet door. Helemaal terugfietsen was geen optie. Dus toen maar de rechtstreekse route in de GPS ingevoerd naar Ibbenbühren. Omdat de GPS dan een kaarsrechte lijn aangeeft naar het eindpunt moesten we de route zelf bepalen. Na 200 meter gras een doodlopend klimmetje van +/- 25% en een stuk bos kwamen we uiteindelijk in Ibbenbühren waarna we om 15:15 thuis waren.

Uiteindelijk met 125 km op de teller konden we toch tevreden terugkijken op een mooie tocht in een fantastische omgeving met mooi weer.

Afgezien van een aantal “slippertjes” met de GPS doordat we niet goed opgelet hebben is deze manier van fietsen toch ideaal. Zonder de weg te kennen fiets je door het onbekende.

Wat mij betreft volgend jaar weer.

Marco Geerligs.