Hallo sportvrienden,

Dinsdag 14 september jl. was er een after party van de fietsers van de Alpe d’Huez. Ik heb deze avond samen met Betty, mijn privé chauffeur, bezocht. Mijn vervangster, college was die avond helaas verhinderd.

Tijdens deze bijeenkomst heeft de projectleider, Robert Hilhorts, ons verteld hoeveel geld er bij elkaar was gefietst en wat er met dat geld gaat gebeuren. Robert vertelde  vol trots dat er door ons € 123.448,00 bij elkaar was gefietst.

Hij had de opdracht gegeven om 8 nieuwe lokalen te gaan bouwen en de aanleg van een tweede watervoorziening, een watertank van 200.000 liter te starten. Hiermee is reeds een start gemaakt. In oktober gaat Robert  met een delegatie naar Mwena (Kenia) en dan zal het al bijna klaar zijn. Als er daar wordt gebouwd dan zijn er ook heel snel veel mensen beschikbaar. Die mensen hebben dan weer voor een tijdje werk en dat betekent inkomen. Voor dit project is ongeveer € 65.000,00 nodig.

In totaal staan er dan 16 lokalen. De groepen kinderen, die soms uit meer dan 80 leerlingen bestaan, kunnen dan worden gesplitst. Ook de inrichting van de lokalen en elektriciteit past nog in dit budget. De regering zorgt dat er leerkrachten worden aangesteld.

Met de rest van het geld wordt in het dorp Mwena een medische post gerealiseerd, een gebouw en een arts. Ook wordt de watervoorziening in het dorp, nu nog geen veilig drinkwater, gemoderniseerd. Er komen proefboringen en als dit een positief resultaat oplevert, dan zal er een complete waterinstallatie worden gebouwd.

Je realiseert je dan, dat je met, een  in onze ogen, klein bedrag, in zo’n land heel veel kunt doen. Al het geld dat bijeen gefietst is komt ook daadwerkelijk toe aan de mensen in Mwena.

Dat geeft een fijn gevoel.

Het tweede deel bestond uit een film van de rijders die voor het bedrag hadden gefietst. Het was Betty en mij tijdens de inloop al duidelijk gemaakt, welke bewondering ze hebben voor de prestatie die Monique, mijn vervangster, die dag heeft geleverd. De film sprak ook boekdelen. Voor een groot deel van de deelnemers was het een zware tocht. Maar de glimlach, die er toch na voltooiing op het gezicht verscheen, was ontroerend. En … we weten nu waar we het voor hebben gedaan. Alle clubleden die mij hebben ondersteund, namens de kinderen uit Mwena, BEDANKT.

Al met al een leuke avond, die voor mij soms confronterend was. Na deze avond weet ik het heel zeker, de Alpe d’ Huez ga ik nog een keer beklimmen. Op welke fiets dan ook. Ik ben dit aan mijn sponsoren verplicht.

Op dit moment lijkt dat nog ver weg. Woensdag 20 oktober hoop ik meer te weten te komen.

Ik moet dan weer naar de specialist. Tot op dit moment is er nog geen of heel weinig botvorming in mijn arm en sleutelbeen. De breuken zijn nog net zoals 3 juni. Drie weken geleden kreeg ik van de specialist de mededeling dat ik de racefiets maar uit mijn hoofd moest zetten. Dat kwam wel even aan. Mijn arm is het grote vraagteken. Ik ben nu in therapie en als ik zie wat ik al weer met mijn hand kan, van niets tot weer actief een vuist maken, dan moet ik met mijn arm ook weer veel kunnen bereiken. Buigen en strekken lukt al iets, roteren kan niet door de breuken. Met de schouder gaat het goed.  Drie maanden rust roest wel, maar intensief oefenen werkt als kruipolie.

Al met al voor mij een reden om de racefiets nog lang niet uit mijn hoofd te zetten. Het zal nog wel een lange weg worden, maar opgeven, nee.

Langs deze weg wil ik ook alle clubleden die mij, op welke manier dan ook, hebben ondersteund, kaart, mail, telefoon, bezoek. noem maar op, heel hartelijk bedanken. Het geeft veel positieve energie.

Vriendelijke sportgroet, Ed Hetterschijt