Er zijn bij deze "vroege" Mountainbiketocht 3 mogelijke afstanden: 30/45/60 km. De datum is goed gekozen want hierna beginnen de marathons met als eerste de Grenslandmarathon in Tubbergen. Neem je dan in Vorden de 60 km, ga je op de fiets heen en terug, maak je mooi wat kilometers als opstapje naar de 110.
*  Jos Beuting en Jan Marinissen zijn er, op de fiets vanuit Ruurlo.
*  Willie Roerdink en ik komen op de fiets vanuit Borculo.
*  Arnoud Mensink komt met de auto vanuit Borculo. Bij elkaar dus toch met zijn vijven. Mooi ploegje.
Willie en ik rijden via zand- en kleine weggetjes naar kasteel de Wildenborg, daar over het landgoed, en dan door het Grote Veld. Aan de start heb je dan al 16 km prachtig gefietst. En dan moet die tocht nog beginnen!
Het laatste stuk erheen rijden we tegen de route van de tocht in en zien dat het druk is. We komen flinke groepen tegen. Bij de start blijkt dat ook: het is er gezellig druk.

Jan vertrekt meteen op de grote plaat. Zogauw het technisch wordt neemt Jos dat over. De snelheid gaat regelmatig (voortdurend) boven de 30 km/h. Willie vraagt nog: ik dacht dat we gingen Mountainbiken? Heb ik de verkeerde fiets?
Helaas wordt het een verhaal van afvallende poppetjes. Eerst krijg ik zelf problemen met een versleten aandrijving. De ketting begint opeens door te slaan op het middelste blad. Ja, ik wist dat hij een eind heen was, maar ik probeer de fiets nog wat te rekken tot het me beter uitkomt de nieuwe aan te schaffen die ik al heb uitgezocht. Maar nu schijnt er toch wat te moeten gaan gebeuren.
Maar goed, ik kan er wel gewoon om doorfietsen, "gewoon" het grote en kleine blad gebruiken en de ketting heel scheef laten lopen. Maar Arnoud ziet vervolgens een dikke tak over het hoofd en gaat onderuit: spaak gebroken, velg loopt tegen de rem aan, hij draait terug naar de start (gelukkig is hij met de auto).

Vervolgens ga ik alleen verder want ik heb te veel problemen met mijn versnellingen (lees: het gaat mij toch te hard). Ik heb een mooie smoes. En je bent natuurlijk niet alleen bij zo'n tocht, rijders genoeg onderweg.
Even later staat Jan langs de kant. Die heeft net zijn fiets opgehaald van de fietsenmaker en nu ligt het hele bracket los. Flink geïrriteerd (zacht uitgedrukt) is het einde oefening. Hij kiest voor heel rustig over het asfalt terug naar Ruurlo. En toen waren er nog maar 3.

De route is prachtig: eerst helemaal door het bos (Grote Veld) met veel slinger single tracks waar Jos dus zeer behendig op hoge snelheid doorheen manoeuvreert.
Het laatste stuk gaat langs het Medler naar Linde en dan nog kronkelend rond Kranenburg.
De route voelt op veel plekken anders dan vorig jaar. Een uitzetter van Vorden beweert dat ze maar heel weinig mogelijkheden hebben om te variëren, maar ik heb ze van beide jaren opgenomen op de gps en als ik ze over elkaar leg zie ik dat er inderdaad grote verschillen zijn. Het valt blijkbaar nogal mee met die variatie mogelijkheden. Dat is leuk, dat houdt het interessant.
Dan nog een verrassing bij de finish: ik zie een persoon in "Condoor" groen zitten wachten. Dat zijn de kleuren van mijn andere club: WTC Zeewolde. Ze blijken met zijn 3-en te zijn, met 1 goede oude bekende wiens dochter een week later zal komen logeren bij ons. Leuk.
Na een poos lekker bijkletsen met een biertje en Zeewolde ga ik terug via binnendoor zandweggetjes langs het Medler en de Wiersse, een hele mooie afsluiting. Thuis heb ik 93 km gereden en een pracht morgen achter de rug. Dan moet de 110 in Tubbergen wel gaan lukken (in mijn eigen tempo weliswaar).

[Geert Ribbers]